Απλές συμβουλές για ένα πολύχρωμο παρτέρι καθ’όλη την διάρκεια του έτους
Η συνήθης λογική στην διάταξη φυτών σε αυλές και μπαλκόνια προστάζει την φύτευση ενός μόνο τύπου λουλουδιού σε μια γλάστρα ή ένα παρτέρι. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας πρακτικής είναι η ομοιομορφία που οδηγεί σε ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, ιδίως όταν πραγματοποιείται σε μεγάλη κλίμακα, χαρίζοντας μια έκρηξη χρωμάτων για μια συγκεκριμένη περίοδο (διαβάστε περισσότερα εδώ). Τι γίνεται όμως όταν επιθυμούμε το παρτέρι μας να είναι μονίμως ανθισμένο από την άνοιξη ως το φθινόπωρο?
Μια σύνθεση λουλουδιών σε ένα παρτέρι ή μια γλάστρα είναι ένα θέμα που προβληματίζει πολλούς αλλά λίγοι είναι αυτοί που τελικά το τολμούν ή το υλοποιούν σωστά. Τρεις είναι οι κύριοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν:
Η περίοδος και η διάρκεια ανθοφορίας κάθε ποικιλίας λουλουδιού
Το μέγεθος και η ταχύτητα ανάπτυξης των φυτών
Η ποσότητα νερού και η λίπανση που απαιτούνται ώστε τα φυτά να αναπτυχθούν και να ανθοφορήσουν
Θέτοντας ως αρχή της ανθοφορίας την άνοιξη οι πριμούλες είναι τα πρώτα λουλούδια που δίνουν χρώμα στον κήπο. Λόγω του χαμηλού τους ύψους (15-30 εκ.) προτείνεται η τοποθέτηση τους στην μπροστινή πλευρά του παρτεριού. Πρόκειται για φυτό πολύχρονο το οποίο διατηρεί το πράσινο χρώμα του μέχρι τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού και έπειτα πέφτει σε λήθαργο από τον οποίο ξυπνά κατά την διάρκεια του χειμώνα. Ιδανικός συνδυασμός για ακόμη περισσότερο χρώμα οι τουλίπες, φυτά βολβώδη και πολυετή, με περιόδο ανθοφορίας τις πρώτες εβδομάδες της άνοιξης. Το ελαφρώς μεγαλύτερο ύψος τους ορίζει την τοποθέτηση τους πίσω από τις πριμούλες. Αναφορικά με το πότισμα, η περίοδος ανθοφορίας τους συνοδεύεται από βροχές οπότε απαιτείται ελάχιστη τόνωση σε περίπτωση λειψυδρίας.
Με το πέρασμα των εβδομάδων, η πετούνια αποτελεί άξιο αντικαταστάτη της πριμούλας. Φυτό μονοετές, με άνθη σε μεγάλη ποικιλία χρωματισμών μπορεί να φυτευθεί στον χώρο ανάμεσα από τις πριμούλες και σιγά σιγά να τις επισκιάσει. Δεν θα ήταν λάθος να ισχυριστεί κανείς πως οι πετούνιες είναι από τα πιο εύκολα σε καλλιέργεια λουλούδια, καθώς αγαπούν τον άμεσο ηλιακό φωτισμό, αντέχουν στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και η ανθοφορία τους μπορεί να διαρκέσει μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Εναλλακτικά η γκαζάνια, ένα φυτό που λατρεύει τον ήλιο, έχει χαρακτηριστικά παραπλήσια με αυτά που προαναφέρθηκαν. Η καλύτερη επιλογή για την πίσω ζώνη του παρτεριού είναι τα λίλιουμ. Το μεγάλο ύψος τους σε συνδιασμό με τα μακρυά πράσινα φύλλα και τα εντυπωσιακά τους άνθη εμπλουτίζουν με χρώμα το παρτέρι, ενώ η ανθοφορία τους διαρκεί αρκετές εβδομάδες από τα τέλη της άνοιξης μέχρι τις αρχές του καλοκαιρού. Με το πέρας της ανθοφορίας των λίλιουμ αρχίζει η ανθοφορία της γλαδιόλας, ενός πολυετούς βολβοειδούς φυτού. Ξεχωρίζει για τα διακριτικά, σπαθοειδή και μυτερά της φύλλα καθώς και τα διατεταγμένα άνθη της πάνω σε ένα μεγάλου μήκους ανθοφόρο βλαστό.
Ένας άλλος εύκολος και πολύχρωμος συνδυασμός για παρτέρι με έντονη και διαρκή ανθοφορία όλο το καλοκαίρι είναι αυτός του κατιφέ με τον κόσμο. Ο πρώτος έχει άνθη σε αποχρώσεις του κίτρινου και του πορτοκαλί και μέσο ύψος 40-60 εκατοστά. Ο κόσμος από την άλλη έχει άνθη κόκκινα, ροζ, φουξ ή λευκά αλλά το ύψος του φτάνει τα 70-90 εκατοστά γεγονός που επιτρέπει την τοποθέτηση του στο πίσω μέρος του παρτεριού. Τα δύο αυτά λουλούδια απαιτούν πότισμα τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού η συχνότητα του οποίου μπορεί να αραιώνει όταν η θερμοκρασία είναι χαμηλότερη. Ένα από τα πλεονεκτήματα των φυτών αυτών είναι το γεγονός ότι ο σπόρος που θα πέσει στο έδαφος θα δώσει νέα φυτά την επόμενη χρονιά χωρίς ιδιαίτερη προετοιμασία. Το μόνο που απομένει είναι η αραίωση και η μεταφύτευση των φυτών στις επιθυμητές θέσεις.
Αναμφίβολα ο βασιλιάς των λουλουδιών κατά την φθινοπωρινή περίοδο είναι τα χρυσάνθεμα, γνωστά και ως αγιοδημητριάτικα μιας και η ανθοφορία τους κορυφώνεται προς το τέλος του Οκτώβρη. Πρόκειται για ένα σκληρό, πολυετές φυτό που αντέχει την ξηρασία και τις ασθένειες που πλήττουν άλλα λουλούδια. Κάθε άνοιξη δίνει καινούρια κλαδιά με πυκνά πράσινα φύλλα που προσθέτουν μια αίσθηση όγκου στο παρτέρι μέχρι να ανθίσουν. Η ποικιλία χρωματισμών και η πυκνότητα των άνθεων τους μετατρέπει το παρτέρι σε ένα καμβά με χρώματα. Μπορούν να συνδυαστούν με φυτά ανθεκτικά στις χαμηλές θερμοκρασίες όπως οι πανσέδες ή τα κυκλάμινα.
Ο ερχομός του χειμώνα δεν πρέπει να σκορπά απογοήτευση στους λάτρεις του κήπου. Όπως προαναφέρθηκε, υπάρχουν φυτά που ανθοφορούν και μέσα στον χειμώνα αλλά και θάμνοι που παραμένουν πράσινοι παρά τις χαμηλές θερμοκρασίες. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το κυκλάμινο, ένα αγριολούλουδο που εξημερώθηκε και απαιχθάνεται την ζέστη. Φυτεύτεται σε μέρη σκιερά και όσο το δυνατόν προστατευμένα από τους έντονους ανέμους. Το χαρακτηριστικό του άνθος που μοιάζει με καμπάνα, γεμίζει με χρώμα το μουντό χειμωνιάτικο τοπίο. Χρώμα επίσης μπορούν να προσφέρουν οι καρποί του ακανθώδους πυράκανθου που μοιάζουν με κόκκινα ή πορτοκαλί μικροσκοπικά μήλα και διατηρούνται όλη την χειμερινή περίοδο. Ο ίδιος ο θάμνος, χρησιμοιείται σε πέργολες ή καθοδηγείται η ανάπτυξή πάνω σε τοίχους. Με το κατάλληλο κλάδεμα δημιουργούνται απροσπέλαστα φυσικά εμπόδια μιας και τα αγκάθια του λειτουργούν αποτρεπτικά στον ανεπιθύμητο επισκέπτη.
Συνοψίζοντας, αντιλαμβάνεται κανείς πως δίνεται η δυνατότητα με τους κατάλληλους συνδιασμούς φυτών να δημιουργηθούν παρτέρια ή ανθόκηποι που θα είναι ανθισμένοι όλη την περίοδο του έτους. Και μια μικρή συμβουλή… κάθε κήπος χρειάζεται ένα σημείο αναφοράς, ένα σημείο που θα εστιάζει το μάτι πριν ξεκινήσει να περιηγείται στα λουλούδια και τα φυτά. Τι μπορεί να είναι αυτό? Ένα παλιό ποδήλατο, ένα καρότσι, μια σπασμένη πόρτα ή ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί ο καθένας…
